Projekt Muzeum Historii Polski to wynik poszukiwań formy doskonale wpisującej się w kontekst miejsca, a jednocześnie spójnej, identyfikującej przestrzeń i funkcjonalnej. Jest to próba odpowiedzi na pytanie w jaki sposób „zamknąć” w kubaturze niezwykle fascynującą i barwną historię Polski. Położenie w pobliżu Zamku Ujazdowskiego wymaga odpowiedzialnego kształtowania bryły, podporządkowania jego nadrzędnemu założeniu. W układzie urbanistycznym całego założenia za priorytetowe uznaliśmy odtworzenie fragmentu historycznej osi Stanisławowskiej (od Placu Na Rozdrożu do Zamku Ujazdowskiego). Stało się to możliwe dzięki przekryciu części Trasy Łazienkowskiej płytą i ukształtowaniu w tym miejscu nadrzędnego ciągu pieszego, podkreślonego szpalerami drzew oraz monumentalnie kształtowanymi nawierzchniami. Zależało nam na tym, aby nowa bryła budynku nie konkurowała z Zamkiem Ujazdowskim, dlatego zdecydowaliśmy się na dominantę przestrzenną o charakterze zdecydowanie odmiennym od bryły Zamku. Inspiracją do poszukiwania formy projektowanego budynku były: gwieździsty rzut założenia stanisławowskiego, układ tkanki miejskiej w pomniejszonej skali oraz układ osi widokowych i kompozycyjnych. Wtopienie brył częściowo w powierzchnię terenu pozwala jednocześnie zmniejszyć docelową wysokość obiektu, a co za tym idzie uniknąć niepożądanego konkurowania z bryłą Zamku, dodatkowo zaś podziemne forum pozwala na łatwą dystrybucję poszczególnych funkcji, a także niezależny dostęp do przestrzeni pomiędzy bryłami budynku w poziomie terenu, niezależnie od godzin otwarcia muzeum. Bryła muzeum została „rozcięta” głównymi osiami widokowymi i kompozycyjnymi założenia. Rozbicie to powoduje wciągnięcie forum w przestrzeń parku, a także wkraczanie parku do forum. Dotykowo w części północno-wschodniej oraz południowo-zachodniej dzięki odcięciu kubatur, udało się uformować wyraźne strefy wejść do centralnej części budynku (od strony Zamku oraz od strony dojścia z alei na skarpie) Pięć brył okalających trójkątne forum symbolizuje pięć okresów w historii Polski. Bryły te niskie od zewnątrz, stopniowo narastają w kierunku centrum założenia, a także wraz z przesuwaniem się po „osi czasu”. Dodatkowo zielone dachy wzmagają wrażenie spójności nowego budynku z otoczeniem. Odwiedzający mogą zostać „wciągnięci” do środka poprzez pięć niezależnych alejek prowadzących pomiędzy bryłami w kierunku holu wejściowego i dalej komunikacją pionową na poziom -1 do reprezentacyjnego forum. Forum jest sercem muzeum, a także początkiem poroży po dziejach Polski. Można się z niego niezależnie dostać do wszystkich funkcji towarzyszących ekspozycjom, a także wybrać jedną ze ścieżek zwiedzania wystawy. Każda bryła odpowiadająca kolejnym okresom w historii Polski jest dostępna z forum głównego, wiec zwiedzanie niezależnie poszczególnych okresów nie stanowi problemu. Zwiedzający decydując się na odwiedzenie pełnej ekspozycji (lub „szybkiej ścieżki” poprzez wszystkie epoki) rozpoczyna swoją podróż od najmniejszej bryły na poziomie forum i stopniowo wraz z kierunkiem „osi czasu” pokonuje kolejne kondygnacje, aby zakończyć ją na ostatnim poziomie i powrócić do forum. Rozszerzona ścieżka zwiedzania obejmuje szereg bardziej skomplikowanych schematów, umożliwia poznanie poszczególnych okresów w różnym stopniu w zależności od preferencji, lub też wybór zaledwie jednego zagadnienia i zgłębianie jego przemian na tle dziejów. Specyfika przestrzeni pozwala na dynamiczne kształtowanie wystaw czasowych pomiędzy ekspozycją stałą co w znaczny sposób podnosi atrakcyjność całości.

Projekt Muzeum Historii Polski to wynik poszukiwań formy doskonale wpisującej się w kontekst miejsca, a jednocześnie spójnej, identyfikującej przestrzeń i funkcjonalnej. Jest to próba odpowiedzi na pytanie w jaki sposób „zamknąć” w kubaturze niezwykle fascynującą i barwną historię Polski. Położenie w pobliżu Zamku Ujazdowskiego wymaga odpowiedzialnego kształtowania bryły, podporządkowania jego nadrzędnemu założeniu. W układzie urbanistycznym całego założenia za priorytetowe uznaliśmy odtworzenie fragmentu historycznej osi Stanisławowskiej (od Placu Na Rozdrożu do Zamku Ujazdowskiego). Stało się to możliwe dzięki przekryciu części Trasy Łazienkowskiej płytą i ukształtowaniu w tym miejscu nadrzędnego ciągu pieszego, podkreślonego szpalerami drzew oraz monumentalnie kształtowanymi nawierzchniami. Zależało nam na tym, aby nowa bryła budynku nie konkurowała z Zamkiem Ujazdowskim, dlatego zdecydowaliśmy się na dominantę przestrzenną o charakterze zdecydowanie odmiennym od bryły Zamku. Inspiracją do poszukiwania formy projektowanego budynku były: gwieździsty rzut założenia stanisławowskiego, układ tkanki miejskiej w pomniejszonej skali oraz układ osi widokowych i kompozycyjnych. Wtopienie brył częściowo w powierzchnię terenu pozwala jednocześnie zmniejszyć docelową wysokość obiektu, a co za tym idzie uniknąć niepożądanego konkurowania z bryłą Zamku, dodatkowo zaś podziemne forum pozwala na łatwą dystrybucję poszczególnych funkcji, a także niezależny dostęp do przestrzeni pomiędzy bryłami budynku w poziomie terenu, niezależnie od godzin otwarcia muzeum. Bryła muzeum została „rozcięta” głównymi osiami widokowymi i kompozycyjnymi założenia. Rozbicie to powoduje wciągnięcie forum w przestrzeń parku, a także wkraczanie parku do forum. Dotykowo w części północno-wschodniej oraz południowo-zachodniej dzięki odcięciu kubatur, udało się uformować wyraźne strefy wejść do centralnej części budynku (od strony Zamku oraz od strony dojścia z alei na skarpie) Pięć brył okalających trójkątne forum symbolizuje pięć okresów w historii Polski. Bryły te niskie od zewnątrz, stopniowo narastają w kierunku centrum założenia, a także wraz z przesuwaniem się po „osi czasu”. Dodatkowo zielone dachy wzmagają wrażenie spójności nowego budynku z otoczeniem. Odwiedzający mogą zostać „wciągnięci” do środka poprzez pięć niezależnych alejek prowadzących pomiędzy bryłami w kierunku holu wejściowego i dalej komunikacją pionową na poziom -1 do reprezentacyjnego forum. Forum jest sercem muzeum, a także początkiem poroży po dziejach Polski. Można się z niego niezależnie dostać do wszystkich funkcji towarzyszących ekspozycjom, a także wybrać jedną ze ścieżek zwiedzania wystawy. Każda bryła odpowiadająca kolejnym okresom w historii Polski jest dostępna z forum głównego, wiec zwiedzanie niezależnie poszczególnych okresów nie stanowi problemu. Zwiedzający decydując się na odwiedzenie pełnej ekspozycji (lub „szybkiej ścieżki” poprzez wszystkie epoki) rozpoczyna swoją podróż od najmniejszej bryły na poziomie forum i stopniowo wraz z kierunkiem „osi czasu” pokonuje kolejne kondygnacje, aby zakończyć ją na ostatnim poziomie i powrócić do forum. Rozszerzona ścieżka zwiedzania obejmuje szereg bardziej skomplikowanych schematów, umożliwia poznanie poszczególnych okresów w różnym stopniu w zależności od preferencji, lub też wybór zaledwie jednego zagadnienia i zgłębianie jego przemian na tle dziejów. Specyfika przestrzeni pozwala na dynamiczne kształtowanie wystaw czasowych pomiędzy ekspozycją stałą co w znaczny sposób podnosi atrakcyjność całości.